Lieve mensen, het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb, je kunt hier nou niet altijd op internet rekenen helaas.
Maar goed, de WiFi werkt nu uitstekend en ik heb een lekker dagje vrij, een mooi verslag moet nu dus lukken.
Dag 11 lieten we Austin achter ons en begaven we ons naar San Antonio (Texas) waar ons een heerlijk ontspannen dagje wachtte. Twee uur River tubing gevolgd door een heerlijke Mexicaanse lunch was nog maar het begin. We hadden 4 dagen in Texas geleefd en nog geen goeie linedance bad gezien. Om hier verandering in te brengen gingen gingen we die avond de kroeg in. Toen we aankwamen zagen we dat de dansvloer een soort atletiek baan was, met daar in en omheen de barretjes. Een klein groepje danste uiterst fanatiek en vlogen de dansvloer over. Één man had zijn danparter in zo'n stevige houtgreep en ging zo razend rap de dansvloer over dat ik er vrij zeker van ben dat ze het 100 meter record van Usain Bolt verbroken hebben. Na een tijdje vond ik het hoog tijd om de mensen hier te trakteren op de Hollands versie van linedancing. Samen met Sophie ging ik de dansvloer op.
Na één rondje waren we bekaf en al drie keer ingehaald door Usain en zijn vriendin. We besloten het er maar bij te laten.
De volgende ochtend vroeg gingen we weer op pad. Carlsbad New Mexico stond op het programma. We hadden de tenten nog geen tien minuten staan toen er een enorme storm overtrok. Regen, wind, bliksem en enorme donderslagen. Alsof dat nog niet genoeg was kwamen er opeens ook hagelstenen zo groot als golfballen uit de lucht vallen.
Alle tenten waren doorweekt, behalve de tent van Ian en mijzelf. Geluk?, nee gewoon de tent goed opgezet. Die avond was het (tipisch Amerikaans) drive-in bioscoop avond. De film was top en deed veel van ons de natte tent en spullen even vergeten.